Η Tinea barbae, κοινώς γνωστή ως "beard ringworm", είναι μια μυκητιασική λοίμωξη που προσβάλλει την περιοχή της γενειάδας και του μουστάκι στο πρόσωπο.

Προκαλείται από διάφορους τύπους μυκήτων και μπορεί να οδηγήσει σε δυσάρεστα συμπτώματα.

Σε αυτό το άρθρο, θα διερευνήσουμε τις αιτίες, τα συμπτώματα και τις θεραπευτικές επιλογές για την tinea barbae.

Η Tinea barbae προκαλείται από μύκητες δερματόφυτα, οι οποίοι είναι η ίδια ομάδα μυκήτων που προκαλούν άλλους τύπους μυκητιασικών λοιμώξεων, όπως η δακτυλίτιδα και το πόδι του αθλητή.

Οι πιο συνηθισμένοι μύκητες που ευθύνονται για την tinea barbae είναι τα είδη Trichophyton, αν και μπορεί να εμπλέκονται και άλλοι μύκητες όπως οι Microsporum και Epidermophyton.

Αυτοί οι μύκητες ευδοκιμούν σε θερμά, υγρά περιβάλλοντα, καθιστώντας την περιοχή της γενειάδας και του μουστάκιου του προσώπου ευάλωτη στη μόλυνση.

Οι μύκητες που προκαλούν tinea barbae μπορούν να μεταδοθούν μέσω της άμεσης επαφής με μολυσμένα άτομα ή μολυσμένα αντικείμενα, όπως χτένες, ξυραφάκια ή πετσέτες.

Το ξύρισμα μπορεί επίσης να συμβάλει στην εξάπλωση της λοίμωξης, καθώς μπορεί να προκαλέσει μικροαμυχές στο δέρμα, παρέχοντας ένα σημείο εισόδου για τους μύκητες.

Η Tinea barbae μπορεί να παρουσιάσει διάφορα συμπτώματα, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν:

Κνησμός: Ο κνησμός είναι ένα κοινό σύμπτωμα της tinea barbae και μπορεί να είναι ήπιος έως σοβαρός ανάλογα με τη σοβαρότητα της λοίμωξης.

Ερυθρότητα και φλεγμονή: Η προσβεβλημένη περιοχή της γενειάδας και του μουστάκι μπορεί να γίνει κόκκινη, πρησμένη και φλεγμονώδης, με μικρά κόκκινα εξογκώματα ή φλύκταινες.

Κρούστες και λέπια: Η Tinea barbae μπορεί επίσης να οδηγήσει στο σχηματισμό κρούστας και φολίδων στο δέρμα, οι οποίες μπορεί να συνοδεύονται από εισροή ή αποστράγγιση.

Πόνος και δυσφορία: Σε ορισμένες περιπτώσεις, η tinea barbae μπορεί να προκαλέσει πόνο και δυσφορία, ιδίως εάν η λοίμωξη γίνεται σοβαρή ή αφορά βαθύτερα στρώματα του δέρματος.

Απώλεια μαλλιών: Η Tinea barbae μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια μαλλιών στην προσβεβλημένη περιοχή, καθώς η μυκητιασική λοίμωξη μπορεί να βλάψει τους θύλακες των τριχών.

Η θεραπεία της tinea barbae περιλαμβάνει συνήθως αντιμυκητιασικά φάρμακα, τα οποία μπορεί να είναι είτε τοπικά είτε από το στόμα, ανάλογα με τη σοβαρότητα της λοίμωξης.

Τοπικές αντιμυκητιασικές κρέμες: Οι αντιμυκητιασικές κρέμες χωρίς συνταγή ή με συνταγή, όπως η κλοτριμαζόλη, η μικοναζόλη ή η τερμπιναφίνη, μπορούν να εφαρμοστούν απευθείας στην πληγείσα περιοχή για να βοηθήσουν στην εξάλειψη των μυκήτων.

Από του στόματος χορηγούμενα αντιμυκητιασικά φάρμακα: Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις ή όταν η λοίμωξη περιλαμβάνει βαθύτερα στρώματα του δέρματος, μπορεί να συνταγογραφηθούν από του στόματος αντιμυκητιασικά φάρμακα, όπως η γκριζεοφουλβίνη, η τερμπιναφίνη ή η ιτρακοναζόλη, για να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της λοίμωξης εκ των έσω.

Ξύρισμα και περιποίηση: Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να συνιστάται το ξύρισμα της προσβεβλημένης περιοχής για να απομακρυνθούν οι μολυσμένες τρίχες και να μπορέσουν τα αντιμυκητιασικά φάρμακα να διεισδύσουν αποτελεσματικότερα στο δέρμα.

Αποφυγή κοινής χρήσης προσωπικών αντικειμένων: Είναι σημαντικό να αποφεύγεται η κοινή χρήση προσωπικών αντικειμένων, όπως ξυραφάκια, χτένες ή πετσέτες, με άλλους για την πρόληψη της εξάπλωσης της λοίμωξης.

Διατηρώντας το δέρμα καθαρό και στεγνό: Η διατήρηση της προσβεβλημένης περιοχής καθαρής και στεγνής μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της ανάπτυξης μυκήτων και στην προώθηση της επούλωσης.

Η αποφυγή της υπερβολικής εφίδρωσης, η χρήση καθαρών πετσετών και η τακτική αλλαγή μαξιλαροθηκών μπορεί επίσης να βοηθήσει.